امنیت غذایی در گرو ایجاد زنجیرههای کشاورزی است
دولتهای گذشته و مسئولان در سی سال گذشته به تولید داخل و امنیت غذایی بیتوجه بودهاند و امروز به نظر میرسد دولت و وزارت جهاد کشاورزی کار بسیار سختی در این حوزه در پیش دارند.
به گزارش پایگاه خبری آرمان اقتصادی، ابراهیم رزاقی کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه امروز از موضوع امنیت دور افتادیم و نیاز است تا در زمینه این سیاستها تجدید نظر شود، گفت: موضوع یا بهتر بگوییم مشکلی که امروز به آن امنیت غذایی میگوییم، حاصل جریان سرمایهداری و تولید انبوه و ماشینی در کشورهای پیشرفته و سرمایهداری است. مشکلی که پس از کودتای رضاخان در ایران و بیرون آمدن اقتصاد از حالت بومی و محلی بیرون آمد.
او اضافه میکند: در همه کشورهای جهان تا زمانی که تولیدات داخلی بود، کنترل جمعیت نیز کار آسانی بود. مشکل امنیت غذایی جایی خود را نشان داد که محصولات به شیوه انبوه تولید شدند و کشورها به فکر صادرات این کالاها افتادند.
رزاقی معتقد است بیتوجهی به تولید داخل و وجود دلارهای نفتی که کار واردات را راحت کرده است، بنیان تولید داخل و تامین مایحتاج را در داخل کشو با چالش مواجه میکند. او دراین باره میگوید: زمانی که واردات آسان شده و قیمت دلار به شیوهای تعیین میشود که مشوق واردات است، تولیدات داخل به خصوص در بخش کشاورزی قدرت رقابت ندارند. بنابراین تولید داخل از بین میرود. اینجاست که موضوع امنیت غذایی و لزوم توجه به آن مشخص میشود.
او اضافه میکند: بیش از ۲۸ سال است که همه این موضوعات گفته شده اما مدتهاست کسی به آن توجهی نکرده است. دولتها به بهانه تامین نیازها دست به واردات بیرویه محصولات کشاورزی زدهاند و سلامت و امنیت غذایی جامعه را با مشکل مواجه کردهاند. امروز خودکفایی در زمینه گندم و شکر(به عنوان یک کالای حساس) یک اصل در حوزه امنیت غذایی است
این کارشناس اقتصادی امنیت غذایی را در گروه رشد حلقههای جانبی این زنجیره میداند و توضیح میدهد: به وجود آوردن تعاونیهای کشاورزی و محصولات، رشد صنایع تبدیلی، اخذ مالیات از وارد کنندهها و دلالها و… امکان رشد بخش کشاورزی و تولید را فراهم میکند. این رفتار مهمترین و اصلیترین بخش زنجیره امنیت غذایی است.